Page 10 - KUATERNİYONLAR VE GEOMETRİ
P. 10

Düzlemsel Öklidyen Dönmeler ve Kompleks

                                                     Sayılar




                  Kuaterniyonların ortaya çıkı¸sını ve geometrik uygulamalarını daha iyi anlayabilmek için, kom­
                  pleks sayılar kümesini geometrik yorumlarıyla birlikte iyi analiz gerekir. Karma¸sık sayılar
                  kümesi de denilen, kompleks sayılar kümesinin
                                                ©                 2      ª
                                            C =  + i :   ∈ R i = −1
                  biçiminde tanımlandı˘ gını biliyoruz. Kompleks sayılar, 16. yüzyılda, üçüncü ve dördüncü
                                                                                ˙
                  derece polinomların köklerinin bulunması için elde edilen formüllerde Italyan Matematikçiler
                  Niccolò Fontana Tartaglia ve Gerolamo Cardano tarafından kullanılmı¸stır. Fakat, sadece
                                                                    3
                  reel sayı köklerle ilgilenmi¸slerdir. Tartaglia’nın formülü  −− =0 denkleminin köklerini
                  veren formüldür ve bu formüle göre,  −  =0 denkleminin bir kökü:
                                                    3
                                                1  ³ √  13   √   −13  ´
                                               √     −1    +   −1
                                                 3
                                                     2
                  olmaktadır. Bu kök saçma görünse de, i = −1 denilerek yapılan i¸slemler sonucunda aslında
                  bu kökün 1 oldu˘ gu görülmü¸stür. Daha sonra, toplama, çıkarma, çarpma ve kompleks sayıların
                                             ˙
                  köklerinin bulunması kuralları Italyan matematikçi Rafael Bombelli tarafından 1572’de geli¸s­
                  tirilmi¸stir. Bir çok matematikçi tarafından, ba¸slangıçta kompleks sayılar anlamsız ve hayali
                  görülmü¸s, i = −1 e¸sitli˘ ginin mümkün olmadı˘ gından yapılan i¸slemlerin saçma oldu˘ gu fikri
                            2
                  olu¸smu¸stur. Bu sayıların kullanımı, Leonhard Euler’in (1707–1783) ve Carl Friedrich
                  Gauss’un (1777­1855) çalı¸smalarına kadar bilim dünyasında kabul görmemi¸stir. 18. yüzyıl­
                  dan itibaren kompleks sayılar geni¸s bir kullanım alanına ula¸smı¸stır. Özellikle, 1730’da Abra­
                  ham de Moivre, tarafından kanıtlanan ve de Moivre formülü olarak literatüre girmi¸solan
                                                         
                                           (cos  + i sin ) =cos  + i sin 
                  formülü ve 1748 yılında ise Leonhard Euler tarafından verilen
                                                  cos  + i sin  =  i
                  e¸sitli˘ gi, kompleks sayıların bilim dünyasında kabul görmesinde çok önemli bir yere sahiptir.





                  Kompleks sayıların geometrik önemi ise, 1799 yılında da Caspar Wessel’in kompleks sayıları
                  düzlemdeki noktalarla e¸sleyerek, geometrik olarak yorumlamasıyla birlikte ba¸slamı¸svedaha
                  sonra kompleks sayıların dairesel dönmelere kar¸sılık gelmesiyle birlikte artmı¸stır.
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15